Al enige jaren schrijf ik stukjes op Social Media. Dit om mijn verhaal te delen.
In eerste instantie omdat ik dacht dat ik onze zoon wel “beter” kon maken en hoe je dit kon doen. Tegenwoordig zijn hier veel cursussen voor te volgen. En ik vind ze geweldig!! Toen ik ze volgde deed en doe ik dit omdat het mij hoop gaf, hoop op een herstel, het liefst een volledig herstel! Onze zoon zou gaat praten en alles gaan doen wat ieder “normaal” mens ook doet. Dit is wat nog steeds mijn hoop is. Een mens mag hopen! Een mens mag ook hopen op een wonder!
Omarmt heb ik die cursussen die mij OOK meegaven dat het niet daarom draait. Als moeder mag je hopen, bidden en alles wat je maar wilt en vooral wensen dat je kind word als ieder ander kind. Maar tegelijkertijd is het wijs, vertelde men mij, dat ik het proces zou omarmen en ook mijn kind zoals hij was en nu is. Helemaal zoals hij is met huid en haar, gillende geluiden en draaiende bewegingen. En dat heb ik, tezamen met mijn gezin, gedaan.
Inmiddels ben ik erachter dat het is zoals het leven werkt. Met voor en tegenspoed. Je kunt alles willen maar heb je als mens wat te willen? Je kunt echter wel constant werken naar doelen die jij waardevol vind. Ondertussen is het leven het leven. Met alles erop en eraan. Met zand, licht lucht, liefde en ook met ruzies, mensen die je ontvallen en ziektes. Het leven is geen rechte lijn. En hoe verhoud jij jouzelf in die storm als die niet gaat liggen, of als die blijft luwen. Sta je zelfs nog wel overeind als de storm gaat liggen? Hoe kom je kom je overeind als je omgevallen bent. Immers, je bent een mens, je bent “maar” een mens, maar echt helemaal mens! Kwetsbaar en prachtig.
Onze zoon, Michael, mijn licht mijn lust en mijn leven. Op het moment dat ik dit schrijf 21 jaren jong, zwaar verstandelijk beperkt en autistisch. Wat houd ik van hem. Vaak zeg ik tegen hem: “Als er iemand is in dit leven waar ik van houd dan ben jij het wel.” Hij kan mij niet woordelijk antwoorden. Iets waarvan ik iedere dag nog denk dat dit gaat komen. Maar iets waarvan ik weet dat hij dit doet op zijn bijzondere manier. Eerlijker dan wie dan ook. Helemaal zoals hij is. Zo simpel als het eigenlijk kan zijn zie ik het via hem, want: Als ik van hem hou, eerlijk en oprecht, dan doet hij dat ook van mij. No matter what.
En dat is mijn leerproces waarin ik alles met hem blijf proberen om een zo volwaardig mogelijk leven te kunnen leiden!! Voor hem, maar ook voor mijzelf. En dus ook voor mijn omgeving, want als mensen ben je met elkaar verbonden.
Ik ben veel gaan lezen, heel veel. Over het leven, over autisme. Dit doe ik al jaren en jaren en jaren. Ik heb veel cursussen gevolgd en doe dit nog steeds. Zoals het afgelopen jaar. Ik heb een coach cursus gevolgd. Langzaam maar zeker, tezamen met het opzoeken van heel veel informatie en gesprekken met mensen kwam ik steeds verder. Kom ik steeds verder. Want ik leer, ervaar en lees verder. Momenteel doe ik een cursus stressmanagement. Ik doorleef het, absorbeer het, lees en hoor er over. Een mens is nooit te oud om te leren is mijn motto.
Mijn zoektocht naar hoe ik mij verhoud naar het leven begon eigenlijk al voordat Michael geboren was. Toen ik een kindje kreeg, een meisje, die het levenslicht niet mocht aanschouwen. Na 32 weken werd ze geboren en in diezelfde week begraven. Het zet je als mens met de beide benen op de grond. Zo vast op de grond zodat het lijkt of de wereld doordraait, maar die van jou niet. Ik heb mij toen voor eens en voor altijd gerealiseerd hoe uniek een mensenleven is….hoe niet vanzelfsprekend.
En zo is al jaren geleden bij mij het idee ontstaan om mensen te willen helpen. Mensen in het algemeen maar met name ouders van kinderen met autisme en ook de kinderen zelf. Evenals volwassenen met autisme die tegen problemen aanlopen. Het is een stukje verlies die mensen vaak meemaken maar die je uiteindelijk ook zoveel winst kan opleveren. Ik heb er geen speciale naam voor of een speciale methode. Ieder mens is anders en dus zal wat voor de 1 werkt voor de ander misschien niet werken. Dit vanuit een houding dat ieder mens, hoe dan ook, weet wat goed is voor hem of voor haar. Iedereen loopt hierin zijn of haar eigen pad. Het is prachtig als ik hiermee mag helpen. Uiteraard breng ik al mijn ervaring mee en alles wat ik geleerd en gelezen heb. Ik probeer om vanuit mogelijkheden samen met jou/jullie te kijken.
Dit is mijn verhaal over mijn motivatie om een coachbedrijf op te richten.
MIJN CV
Mocht je vragen hebben of voel je je aangesproken? Voel je vrij om mij een berichtje te sturen. Dat kun je doen middels mijn facebookpagina (zie onder het kopje Social Media). Ik probeer z.s.m. te reageren. Ook kun je mij een mailtje sturen op: https://www.facebook.com/autiinfo
auwtismecontact@gmail.com
Mijn vroegere opleidingen:
Ik heb de MEAO (secretarieel) afgerond toen ik 18 jaar was.
Onderzoekend als ik was heb ik een horeca cursus met succes afgerond, ik mag zelfs legaal alcohol schenken.
Cursussen die ik gevolgd heb om Michael, maar ook het leven wat ik leef, steeds beter te kunnen begrijpen.
Hier een opsomming van de cursussen die ik gevolgd heb en bij benadering het jaartal waarin ik dit gedaan heb.
In 2001 heb ik de Cursus DE PAREL IN DE OESTER (heet nu PADEN) van Anneke Groot gevolgd. Bij Stichting Horizon.
Ook heb ik hier herwaardering cocounselen gedaan.
In 2004 heb ik de cursus Growing Minds gevolgd van Stephen Wertz. Deze werd in Zandvoort gehouden.
In 2005 zijn wij met ons gezin naar Amerika geweest om De cursus GROWING MINDS van Stephen Wertz te volgen.
In 2011 zijn we nogmaals naar Amerika geweest naar Steven Wertz om het geleerde te verdiepen. Dit met ons hele gezin.
In 2017 heb ik de cursus Floor Time gevolgd. Deze werd in Amsterdam in een locatie nabij Artis gegeven.
Ik heb in 2020 een coach cursus gevolgd bij de NHA en deze met succes afgerond.
Momenteel ben ik bezig met een cursus stress management van de NHA en tevens volg ik de cursus in Wonderen van Dr. Helen Schucman.
Ervaringsdeskundige:
Zo mag ik mijzelf denk ik wel noemen. Michael is mijn grootste leerschool allertijden. Door hem heb ik bergen boeken gelezen over autisme, heb ik gesprekken mogen aangaan met inspirerende orthopedagogen en communicatiedeskundigen, geweldige begeleidsters en begeleiders met verstand van allerlei zaken als sensorische integratie en ga zo maar door. The sky is the limit en die wat mij betreft nog lang niet in zicht.